1.O nas    2.Wyniki loty    3.Wystawy nagrody    4.Czołowe konkursy    5.Rozpłód    6.Galeria    7.artykuły    8.Sprzedam    9.Kontakt    10.Księga gości   


Golasowice dnia 2004-11-30

Budowa i funkcje układu oddechowego

Układ oddechowy ptaków na drodze rozwoju ewolucyjnego dostosował swoją budowę i właściwości do wysokiego poziomu przemiany materii i energii. Swoje zadanie zaopatrywania komórek organizmu w tlen spełnia znacznie lepiej od innych zwierząt. Drogi oddechowe służą do odprowadzenia tlenu z powietrza do narządów układu oddechowego, oraz wydalania dwutlenku węgla i wody. Tlen jest zużywany do procesu utleniania dzięki czemu powstaje energia biologicznie użyteczna. Do komórek tlen dociera przez układ oddechowy za pomocą krwi. Krew tak samo odbiera z komórek zbędne produkty jak dwutlenek węgla i wodę przekazując je do wydalenia układowi oddechowemu. Narządy oddechowe są dostosowane do możliwości stykania się jak największej powierzchni krwi z tlenem. Drogi oddechowe to otwory nosowe, nozdrza zewnętrzne, jama nosowa, małżowina nosowa dolna, nozdrza tylne, zatoka podoczodołowa, krtań górna. Tymi drogami płynie powietrze przez otwór nozdrzy tylnych, szczelinę w krtani górnej i przez tchawicę do płuc. Tchawicę tworzą pierścienie zbudowane z tkanki chrzęstnej połączone ze sobą błoną łącznotkankową. Powietrze w tchawicy ogrzewa się i nawilża. W dolnej części rozwidla się na dwa ramiona tworzą oskrzela główne biegnące przez całe płuca. Oskrzela rozgałęziają się tworząc oskrzela II i III rzędu czyli oskrzeliki. Dzięki ogromnej liczbie oskrzelików, które stykają się z włosowatymi naczyniami krwionośnymi tlen przenika do krwi i jest rozprowadzany po wszystkich komórkach. Ruch powietrza przy wdechu i wydechu odbywa się za pomocą różnicy ciśnień w narządach oddechowych, oraz pompującemu działaniu mięśni poruszających klatką piersiową, mięśni oskrzelowych, a także mięśni szkieletowych, uciskających worki powietrzne. Dzięki zmianie ciśnienia worki działają jak pompa ssąco- tłocząca. Największe oskrzela I rzędu mogą zmieniać swoją średnicę gdyż posiadają mięśnie gładkie i wzmocnienia chrząstkowe. Oskrzela II rzędu nie mają mięśni dlatego są stale otwarte od strony płuc i worków powietrznych. Płuca gołębi są małe i mało elastyczne w porównaniu do płuc innych zwierząt. Są silnie wciśnięte między żebra i ścianę grzbietową klatki piersiowej. Dlatego bez udziału worków powietrznych nie mogłyby wystarczająco zaopatrzyć krwi w tlen. Worki powietrzne są zbudowane z cienkich błonek słabo ukrwionych. Moja liczne odgałęzienia, które są połączone z kośćmi. Gołąb ma dziewięć worków powietrznych w tym cztery parzyste, dwa worki szyjne, jeden worek powietrzny obojczykowy, dwa worki powietrzne piersiowe przednie, dwa worki piersiowe tylne, dwa worki powietrzne brzuszne. Worki powietrzne mają możliwość posiadania bardzo dużej objętości powietrza co decyduje o zdolności wyczynowej, charakterystyczne dla najlepszych szczepów gołębi pocztowych. Worki powietrzne spełniają w organizmie gołębia wiele różnych czynności. Podczas lotu wypełnione powietrzem zwiększają powierzchnię ciała nadając mu opływowy kształt, przez co gołąb staje się bardziej nośny. Dzięki powietrzu znajdującego się w workach powietrznych jest regulowany środek ciężkości ciała gołębia. Powietrze powracające z worków powietrznych do płuc zapewnia dostarczenie tlenu podczas wydechu przez co tlen nieustannie dopływa do krwi. Intensywność pobierania tlenu zależy od szybkości i długości wykonywania lotu. Powietrze przepływające przez worki powietrzne reguluje temperaturę ciała gołębia co jest ważne podczas długiego lotu. Worki powietrzne osłaniają narządy wewnętrzne przed wstrząsami i łagodzą tarcie o siebie kości, mięśni i ścięgien. Powracający z worków powietrznych dwutlenek węgla pobudza ośrodki oddychania i wpływa na szybkość i głębokość oddechu. Ułatwia wydalanie kału podczas lotu, znoszenie i przesuwanie jaj, ochładza jądra co sprzyja wytwarzaniu się plemników.

Trzaskalik Stanisław
43-252 Golasowice
ul. Kraszewskiego 51
tel. (032) 4723381